Erik van Dorp

Erik, sinds wanneer ben jij lid:
Ik ben lid sinds 1981.

Waarom ben je lid geworden:
Ik ben nogal verlegen en ik dacht door middel van acteren mijn schroom en verlegenheid te kunnen overwinnen. Verlegen ben ik nog steeds maar door toneel heb ik geleerd dat te verbloemen en ik heb leren spreken in het openbaar. Al met al was het een goede zet de uitdaging destijds aan te gaan.

Wat was je eerste rol:
Jan Klaassen ( die een kous op zijn kop kreeg ).

Wat vind je het leukste bij Pankras:
Uitvoeringen waar veel interactie met het publiek mogelijk is zoals in poppenkastvoorstellingen, kinderstukken en optredens op locatie in het dorp en speciale gebeurtenissen zoals intocht van Sinterklaas.

Wat zou je graag nog eens spelen:
Spelen van een dubbelrol met twee heel uiteenlopende karakters. Ooit speelde ik een stuk waarin ik de rol had van zowel een sullige verzekeringsagent als een niets ontziende gangster. Daar heb ik leuke herinneringen aan.

Wat doe jij altijd vlak voor een uitvoering:
Eigenlijk niets speciaals. Ik ben niet echt gespannen of nerveus voor een uitvoering.

Heb je verder nog hobby’s:
Mijn verdere hobby’s zijn tuinieren, klussen in huis, motorrijden, lezen, televisie kijken (met name naar Engelse en Scandinavische detectives ) kamperen en ik beschouw mijn werk eigenlijk ook als hobby.

Welke rol zou je graag nog eens willen spelen:
Koning Hieronimo in het stuk  ‘De koning die zo graag een clown wilde zijn’.

Wat vergeet je nooit meer:
Wij speelden een wagenspel in de Ruïne van Teylingen in het kader van de toneel concerten die destijds afwisselend door Adest Musica, Crescendo, Pankras en Elckerlyc werden georganiseerd. Ik speelde in dat stuk de rol van een nar en hield een monoloog van een aantal minuten. Het publiek in de ruïne luisterde ademloos, je kon een speld horen vallen, geen vliegtuig dat toevallig overkwam, echt een geweldig moment dat ik nooit zal vergeten. Een absoluut hoogtepunt in mijn toneel loopbaan.

Foto: Erik in Fatale druppels (2017)