Terugblik: Geslaagde uitvoeringen ‘Zonde van de zusters’

Er werd veel, heel veel gelachen bij de uitvoering van het toneelstuk ‘Zonde van de zusters’. “Wat was het leuk en wat hebben we gelachen. Chapeau voor alle spelers”, zo complimenteerde één van de bezoekers een van de uitvoeringen. Pankras speelde de komedie op zaterdagavond 12 en 19 oktober en zondagmiddag 13 en 20 oktober.  Met een absoluut record op het gebied van kijkersaantal; Het tweede weekend was er geen stoeltje meer vrij…

Het stuk begint met een kerkraam waarachter stemmige Gregoriaanse muziek klinkt, maar al snel blijkt dat de pastoor en de nonnen zich met een groot probleem hebben opgezadeld door van het klooster een soort pretpark te maken.

Het publiek wordt gelijk meegenomen in het verhaal over Klooster Parc, het klooster dat inmiddels is omgedoopt tot pretpark. De nonnen en hun pastoor proberen nu geld te verdienen met “de unieke beleving voor iedereen die graag eens een aantal dagen het ‘rijke katholieke leven’ wil ervaren”. Hoewel, Meerten van der Werf zet een pastoor neer die meer bezig lijkt met een constante kwaliteitscontrole van de miswijn dan met het wel en wee van de nonnen óf de gasten van Klooster Parc.

Ook de nonnen worden gedwongen zich bezig te houden met ‘aardse’ zaken zoals activiteiten voor de gasten, bedrijfshulpverlening en belastingen. De speelsters zetten hier mooie en vermakelijke types neer.

Het is mooi hoe zuster Agaath (An Hakkenberg) ineens een actueel thema in het toneelstuk raakt. Ze zet een ietwat verwarde non neer, die te kampen heeft met vroege dementie. Ook herkenbaar is zuster Clara (Jacky Lispet) die zich altijd achtergesteld voelt. Ze vergroot dit spel bijzonder grappig uit. Dit is kenmerkend voor de rest van het stuk en de spelers. Met veel humor worden grote thema’s zoals alcoholisme, homoseksualiteit en de overgang ter sprake gebracht. Voor de echte hilariteit zorgen de heren in het spel. Sven van der Zijden speelt één van de gasten van Klooster Parc en zet met verve zijn type neer. Zijn schalkse blikken en dubbelzinnige opmerkingen laten het publiek steeds schaterlachen.

“Het is prachtig om met spelers te kunnen werken aan zo’n leuk stuk. Ik zie dan altijd al bepaalde types voor me en dan hoop ik maar dat de spelers ook zo inkleuren als ik voor ogen heb. We hebben hele fijne repetities gehad, we hebben erg gelachen”, zegt regisseur Erwin Prins. Toch is het bijzonder om te zien dat ook zo’n komisch stuk hele belangrijke thema’s kan raken. “Zelfs een klucht kan een hele belangrijke boodschap bevatten. Juist met humor kan je zware dingen makkelijk vertellen,” zegt Prins. “Het was natuurlijk aan het publiek om er uit te halen wat zij er in zien. Hopelijk hebben we vooral ons spelplezier overgebracht, en heeft het publiek net zo genoten als wij!”.